De volgende les die ik Jamilla gaf, besloot ik haar eens extra in de gaten te houden. We dansen over ‘Ziek en Gezond’ en Beertje Bobo speelt de hoofdrol. Met de camera in de aanslag, bovenop een stoel, vraag ik de klas om de dans van Beertje Bobo in bed nog eens te doen zodat ik een leuk filmpje kan maken voor hun ouders. De kinderen gaan liggen onder hun dekentje en mijn hulpje start de muziek.
‘Ik ben ziek, ik lig in bed,
mama mama ik wil pret!
Draaien, draaien, heen en weer,
Nee! Dit wil ik nu niet meer!’
Tijdens het tussenspel van de xylofoon, trippelen alle kleuters als het stoute Beertje Bobo om hun bedje heen, om net op tijd weer onder de deken te kruipen. Voordat mama aan het bed staat. Alle mondhoeken staan omhoog.
Even afstand nemen
Doe jij dat ook weleens? Even afstand nemen van jouw leerlingen en ze filmen? Zo leuk en je ziet zo veel meer! Ik dus ook. Natuurlijk filmde ik eerst de hele groep, daarna Jamilla alleen. En ik genoot. De andere kleuters zag ik allemaal het dansje doen, op hun eigen manier, met hun eigen fun en hun eigen interpretatie. Des kleuters zeg maar. Als ik Jamilla film, weet ik even niet wat ik zie. Zij heeft zich de dans ook echt eigen gemaakt, maar haar gevoel voor muziek en ritme is zo groot, dat zij precies de bewegingen in de telling doet zoals ik dat heb voorgedaan. Ze spreekt de woorden in het liedje duidelijk uit, ze is tot op de seconde toe precies op tijd met de dansbewegingen, ze strijkt nog even haar dekentje glad voordat ze eromheen trippelt en ze heeft ontzettend veel plezier. Ze IS eigenlijk Beertje Bobo geworden.
Met dit filmpje ga ik naar haar juf. Het raakte ons allebei, onze twerkende meid kan heel goed luisteren en leren, maar ze heeft gewoon heel veel dans en beweging nodig tijdens het leren. Dan is ze op haar best. En ze kan ook onverwacht uit de hoek komen met een oplossing voor een probleem. Tijdens de figurendans met vaatdoekjes, vouwen de kleuters steeds een ander figuur: vierkant, rechthoek of driehoek. Voor de grap zei ik: ‘En nu een cirkel!’ Je kon een speld horen vallen in de zaal. ‘Dat kan niet juf! hoorde ik van alle kanten. En daar stond Jamilla voor mijn neus: haar vaatdoekje had ze als een sneeuwbal opgepropt in haar hand. ‘Kijk eens juf; een cirkel!’
Dit is waarom ik het doe. Dit is waarom ik dans. Dit is waarom ik graag professionals die met jonge kinderen werken wil inspireren door zelf in beweging te komen. En om de verbinding tussen vakdocent en (voor)school op te zoeken. Er valt wederzijds zo veel te leren!
#dansvooriedereen En vooral voor kinderen als Jamilla.
* Jamilla is een pseudoniem
En hier dansen we samen met Dottie nog even de kippendans, met de getallen 2, 4, 6 en 8. En ze gaven nog lang en gelukkig les. Op naar het volgende congres!